Uluru dag 7

Uluru

Vandaag helemaal vroeg opgestaan, 4 uur en ik had bijna niet geslapen van de koppijn. Ik had een paracetamol gevraagd en ingenomen. We waren natuurlijk te laat dus het ontbijt gemist. We gingen eerst naar de zonsopgang van Uluru, echter het was zo bewolkt er was geen zon te zien. Daarna na Uluru waar Dave veel vertelde, maar ik kon mijn ogen niet open houden, kwam het door de paracetamol. Ik moest wat eten van Robert en toen ging het direct beter. Dave vertelde ons een aantal dingen over de tekeningen in de rots, die gemaakt waren door de aboriginals. Veel dingen kunnen en mogen niet worden verteld, dat zijn de geheimen van de aboriginals. Heb het niet helemaal kunnen volgen omdat ik gewoon staand aan het slapen was. Daarna konden we rond de rots lopen, dit was 11 km, ondanks dat ik mij niet goed voelde, toch maar gedaan. Jeminee wat een eind, er leek geen eind aan te komen, die rots is echt enorm !!! groot.
En in plaats dat alles dor en droog was zoals het hoort te zijn in de desert was alles groen ivm de vele regenval die er de afgelopen tijd is gevallen, maar 5% van de toeristen maakt de red centre zo groen mee, best bijzonder dus. We hebben zelfs watervallen gezien, best uniek in de desert. Na de wandeling zijn we naar ons kamp gereden in Kings Canyon.
Het kamp stond in een national park, boven op een berg. We konden eindelijk de 4 w gebruiken om naar boven te komen, de andere wegen waren namelijk gewoon verhard. We hebben kampvuur gemaakt, echt heel gezellig, met boven ons een prachtige sterrenhemel. We konden weer buiten slapen, maar behalve Dave deed niemand dat, voor je het weet staat er een Dingo naast je.