Saigon dag 23

Vandaag vertrek om half 8 om naar de Cu Chi tunnels en de Cao Dai Temple te gaan. Eerst door de drukte van Saigon, echt het is met geen pen te beschrijven hoeveel scooters de stad inkomen, een wespennest is er niets bij. Onze chauffeur is dan niet de snelste , in de stad kan hij heel goed rijden (hij woont dan ook in Saigon), respect, je moet. Je overal tussen frummelen en dan links, recht, onder, boven overal scooters, je moet echt overal ogen hebben. Na 1,5 uur kwamen we aan bij de Cu Chi tunnels, het was er nog lekker rustig. We liepen daar een beetje als een kip zonder kop, dus toen toch maar gevraagd of we hier alleen mochten rondlopen, ook ivm de tunnels. Uiteindelijk kregen we een gids, hele grappige man. Hij vertelde over het gebied en de tunnels. Eerder hadden we al een film gezien, maar we zijn weggelopen, dit was wel heel erg pro Vietnamees, iets too much. Op een gegeven moment komen we bij een gat ik denk 40 bij 40, verstopt onder de bladeren, hij haalde een deksel weg en daar was het gat van de tunnel. Hij vroeg of we er in wilde voor een foto, ik zei okay, had net een andere volle vrouw erin zien gaan en ze kwam er uit. Dus ik op de foto, leuk en toen wilde ik er weer uit. Nou echt niet dat het lukte, als ik mijn armen strekte waren ze net tekort , zodat ik mijn kont op die richel kon doen om er zo uit te komen. Na een aantal pogingen probeerde Rob en de gids mij aan mijn armen er uit te trekken en dat met mi jn gewicht en ik had al last van van mijn schouder. Ik raakte toch wel in paniek, dus ik weer proberen en toen heeft Rob uiteindelijk van achter het zetje kunnen geven zodat ik met mijn konT op die richel kwam, nou stond helemaal te shaken. Daarna ging Rob er in, kon niet eens foto's maken, dat heeft de gids gedaan, Rob heeft langere armen en slanker, want die kwam er zo uit. En dan te bedenken dat de tunnels al groter zijn gemaakt voor de toeristen. Ze lieten ook allerlei vallen zien, die Vietnamezen waren echt slim hoor. En ze gebruikten zogenaamde termietenheuvels voor luchttoevoer in de tunnels. We konden ook nog een stuk door de tunnels lopen, dus wij er in, maar de hoogte van die tunnels komt misschien tot aan je heupen, dus je moest gebukt door de tunnels, ik vond het te benauwd en bang weer vast te komen zitten, ben dus afgehaakt en Rob ook hij moest zo laag bukken. Gelukkig hebben we de tunnels van Vinh Moc doorgelopen, dit was al een hele speciale ervaring met al die soldaten.  Ook heeft Rob geschoten op de shootingrange met een AK47, ik zelf heb 1 kogel afgevuurd, een knal joh, pfffff We vonden het beide gaaf, al met al een leuk tripja. Daarna naar de Cao Dai Temple, ook weer 1,5 uur rijden , dit is een heel kleurrijke tempel met verschillende godsdiensten, waaronder Bhoedisme, Taoisme, etc. Om 12 uur begon het gebed en daar mocht je bij zijn, heel bijzonder, met heel mooi gezang. Daarna weer 3 uurtjes terugrijden, was weer heel druk, niet te doen bijna. We waren rond kwart over 3 thuis en weer geen gelegenheid gehad te lunchen, dus maar weer snel naar Burger King, helaas voor de 2e keer op rij ook last van mijn buik. Daarna even op bed gelegen, het regende toch buiten, om een uur of 7 zijn we weer op oad gegaan, helaas regende het nog steeds. We hebben lekker gegeten ergens achter hotel en daarna nog even over de markt. Morgen gaan we naar de Mekong Delta, helaas zit onze trip er bijna op.